سلام
.
.
.

گرچه اولین باری نیست که وبلاگ می نویسم اما حس خوب نوشتن، دوباره آغار کردن و سر از لاک دلتنگی بیرون آوردن خودش شوق عظیمی به همراه دارد که از بیانش با لغات ناتوانم .
این بار تنها شروع می کنم چرا که فرصت بودن با دوستان محدود است ، دریغ ....
دیگر از انباشتگی همه آنچه می توانستم بگویم اما مجالی نمی یافتم ، از اینکه مخاطب مطبوعی نمی یافتم ، از آبستنی حوادث ریز و درشت پیرامون و ....

به تنگ آمده بودم ....
.
مددی تا آغازی نیک .. .